آرزو دارم مدرسه مثل یک محیط کوچک اجتماعی با تمام امکاناتش،اموزش و خدمات ارایه بده، یک مدینه فاضله کوچکی باشه برای رشد و پرورش و شکوفایی استعدادها ومهمتراز همه تربیت دینی.
مثلا غیر از تعلیم و تربیت معمول هفته‌ای یکی دوبار هر کلاسی مثل یک کارگاه از تمامی سطوح دانش آموزان مطابق با علایق و استعدادشون باشه،مثلا وارد یک کلاس که میشی کارگاه مهندسی باشه،کلاس دیگه کارگاه هنری و بافندگی و معرق و.. یک کلاس مخصوص پزشکی باشه ،حیاط مدرسه کشاورزی و دامداری باشه،یک کلاس مهارتهای علمی باشه و یک کلاس تربیت دینی و اصولی باشه به نحوی که هرکدام از دانش آموزان در آن روزها به پرورش خلاقیت خودشون بپردازند و در نهایت محصولات و اکتشافات و اختراعات و تحقیقات خودشون رو در بازارچه یا نمایشگاهی برای خانواده ها یا حتی در محیطی وسیعتر برای عموم بگزارند تا برای آینده آماده بشوند و در این مسیر استعدادو علاقه مندیهاشون رو کشف کنند و بعداز دانشگاه و کلی از این کار به اون حرفه و شغل نروند و مستقیم به سمت مهارتهاشون بروند،همون آرزویی که خودم در نوجوانی داشتم اما بخاطر نبود امکانات و گذشت سالیان سال تازه دارم بهش میرسم